सोमवार, ३ डिसेंबर, २०१२

निवारा




खळखळाट आयुष्याचा
स्तब्ध  उभा मी काठी,
जे मेघ बरसुनी गेले
ते नव्हते माझ्या साठी ...

अनभिज्ञ असा मी फिरलो
अज्ञातशा वाटेवरती,
आरूढ होऊनी तगलो
प्रश्नांच्या लाटेवरती ....

सत्यास शोधता रानी
डोहातुन साद मिळाली,
मी हात तयाला देता
मज खेचून आत निमाली ...

तो एकची आहे कुंड
ज्याच्यात मिसळती धारा,
थकलेल्या या गात्रांना
झुळझुळता गार निवारा...


- श्रीधर जहागिरदार
 ४-१२-२०१२

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा