अनकही

मैंने कब कहा
बचाओ मुझे मेरी पीड़ा से,
फिर भी चले आते हो तुम
मुझे सम्हालने...

मै रो भी नहीं पाता
रिश्ते के लिहाज से....

आज फिर एक कविता
अनकही रह गई!!

- श्रीधर जहागिरदार

सुख प्रवासी प्रवासी

सुख प्रवासी प्रवासी
दु:ख असे रहिवासी …

सुख निरंतर शोध
दु:ख शाश्वताचा बोध …

सुख चौकटी कोंडले
दु:ख गगनी मांडले  …

सुख चांदणी आभास
दु:ख तेजाचा दे ध्यास ...

सुख चिमुट चिमूट
दु:ख पसरे मुकाट …

सुख अळवावर थेंब
दु:ख डोळ्यात ओथंब …

सुख स्वत:शी साठव
दु:ख देवाचा आठव …

- श्रीधर जहागिरदार
२८ आगस्ट २०१३

संध्याकाळ - तीन विचार

संध्याकाळ - तीन विचार

१
सुटणे जुळणे घडते जेथे

तिथे उसवते शिवण मनाची

रुखरुख हुरहुर ग्रासून जाते 

होता संध्याकाळ कुणाची …

२

दिवस आजचा गेला, सुटला

दान तयाचे उरले हाती,

तेच घेउनी उडेल रावा

कुण्या दिशेला तोडून नाती …

३

झाली संध्याकाळ पेटवा

पुन्हा नव्याने स्वप्नदिवे,

भेदून कातळ अंधाराचा

मनास फुटू द्या कोंब नवे …

- श्रीधर जहागिरदार
   १-७-२०१३   

घेतला कैवार आहे

गोंधळाला पार आहे
तूच तो आधार आहे  ….

आरसा घेऊन आलो

त्यांत कां तक्रार आहे? ….

थंडशी झाली विधाने

पोळले जिव्हार आहे  …

घेतली लाठी निघाले

मारण्या जो ठार आहे …

पत्थराचा देव होता

घेतला कैवार आहे …

कौतुकाचे ताट मांडा

'श्री' अधाशी फार आहे …

श्रीधर जहागिरदार

१० आगस्ट २०१३

हसणे

 

हासता मी भासतो भित्रा ससा
कां कुणाला वाटतो छद्मी असा?

तोंड का वेंगाडता मी हासता
हासणे हा फक्त का तुमचा वसा?

रोज मरते त्यास नां कोणी रडे
हासणे हे मानतो माझा ठसा !

हासणे ओठावरी ना माझ्या जरी
ते बघावे नेत्रात माझ्या राजसा

हासता मी, हासले नाही कुणी
हासण्याचे हो हसे, सांगू कसा …

- श्रीधर जहागिरदार
२ आगस्ट २०१३ 

ह्या ओठांचे एक मागणे

ह्या ओठांचे एक मागणे
होऊन यावे तू एक गाणे

अन अश्रूंच्या मनात असते
गोळा करशील मोती झरते

थकलो मीही आठवणीनी
जरा निजू दे तुझीया स्वप्नी

तुझ्या वस्तीशी तम जर आला
जीव जाळुनी उजळीन त्याला

तुझा उंबरा निधान अंती
तिथेच भक्ता चिर -विश्रांती


गझलकार: कतिल शिफाई
- स्वैर अनुवाद : श्रीधर जहागिरदार

मूळ रचना


अपने होंठों पर सजाना चाहता हूँ
आ तुझे मैं गुनगुनाना चाहता हूँ  …
कोई आँसू तेरे दामन पर गिराकर
बूँद को मोती बनाना चाहता हूँ ….
थक गया मैं करते-करते याद तुझको
अब तुझे मैं याद आना चाहता हूँ ….
छा रहा है सारी बस्ती में अँधेरा
रोशनी हो, घर जलाना चाहता हूँ …।
आख़री हिचकी तेरे ज़ानों पे आये
मौत भी मैं शायराना चाहता हूँ ….

आरसा

१
मी म्हणालो आरशाला :
"कां कळेना, माझे तुझे न पटले कधी …. "
तो म्हणाला : "जीवनाचे संपलेत का खटले कधी? "

२
"बघ जरा, मी वाटतो आनंद आहे … "
मी म्हणालो,
तर म्हणाला :
"जे नसे पात्रात ते वाटण्याचा छंद आहे !!"

३.
"आरशा  रे, आज मन मलूल आहे !"
"वळ जरा, बघ तिथे, उमलते एक फूल आहे "

४
मी म्हणालो :
"केव्हढी रे धूळ ही …! हातास बघना लागली "
तो म्हणे :
"जळमटे आतील वाटे डोकवांया लागली !"

५.
विचारतो आरसा मला :
"कां बुवा हैराण तू?"
"रोज होतो स्वच्छ तरी
राहतो रे एक किन्तू…. "

६
उदास मी :
" सूर विरले आहे जगातील,
कानी पडेना …"
तो म्हणाला :
"आंत तुझ्या गोंगाट वेड्या…
वाढलाना ! "

७
मी म्हणालो आरशाला :
" वासना छळतात, अंत नाही "
आरसा हसला, म्हणाला :
"गाढवा, माणूस तू, कुणी संत नाही !"

८.
रे आरश्या मला कळेना :
"कां भेदरते सुख? माझे दार कां त्या पारखे?"
म्हणे आरसा :
"दु:ख मनात बांधलेले भुंकत असते सारखे … "

९
"डोकावता तुझ्यात मी
दिसतात मला शत मुखे !
आरश्या कां हे असे?"

"जगणे तुझे भंगलेले
विखुरलेले… इथे तिथे …
सत्य तुजला ते दिसे ! "

१०
ऐक आरशा  :
"शोधलेली सुरांनी आज माझी वाट आहे "
तो वदे :
"विझलेला दिसतो आतला गोंगाट आहे ! "

११
आरशा ला पुसताच मी
आरशाने पुसले मला

स्वच्छ वाटे दोघास आता
श्वास झाला मोकळा ….

- श्रीधर जहागिरदार