माझा मुखवटा लढतोय
एका स्वतंत्र अस्तित्वासाठी ...
थकलाय तो,
चेहऱ्याचा पाखंडीपणा लपवून लपवून ..
जाणतो तो,
प्रकाश-वंचित चेहरा होतोय
हळूहळू विदीर्ण, विरूप....
बघतोय तो वाट चेहऱ्याच्या
संपूर्ण विरून जाण्याची;
आपल्या जिवंत होण्याच्या क्षणाची....
पण असणार असेल तो क्षणही
एका कोवळ्या मुखवट्याच्या जन्माचा,
कारण प्रत्येक विरत जाणारा चेहरा
पेरत असतो एक बीज नव्याच मुखवट्याचे !!
*
आवडली आहे.
उत्तर द्याहटवाप्रत्येक विरत जाणारा चेहरा
पेरत असतो एक बीज नव्याच मुखवट्याचे !!..
हे खास.