(दोन वर्षापूर्वी लिहिलेली एक कविता, गझल स्वरुपात पुनर्लेखीत केली आहे)
गेलास टाळुनी ते , माझेच दार होते,
दोस्तीत वागणे हे, नक्कीच फार होते!
चाहूल लागली अन मैफल जमून आली
ती रात्र पेलण्याला, पेले तयार होते!
जो तो उतावळासा "फोडेन मीच वार्ता"
मोजून आणलेले खांदेहि चार होते!
आधीच फोडलेले टाहो अधीर त्यांनी,
ज्यांच्या कडून माझे येणे उधार होते!
पश्चात 'ऊब' ज्यांना, त्यांना उगाच वाटे
हातात हात याचे कधिचेच गार होते !
गेलास तू वळूनी, मारून फक्त टिचकी
झाले निराश ज्यांचे सुकण्यात हार होते!
भेटीस आपल्या ह्या अटकाव खूप झाला
"श्री" हे तुझ्या मनाचे भलते प्रचार होते !३१-०१-२०१३
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा