तो पाऊस खिशात घेऊन उंडारायचा

 जयंत (विद्वांस) राव
शप्पत सांगतो
तो पाऊस खिशात घेऊन उंडारायचा,
वाऱ्यावर स्वार होऊन फिरायचा,
डोंगर माथ्याला गुदगुली करायचा
कधी खोल दरीत सूर मारायचा..

उंच झाडांची शेंडी ओढताना
पाहिलंय मी त्याला,
विमानांची बोट करताना
साहिलंय त्याला,

सूर्याला झाकताना
स्वत:च काजळायचा,
लपंडावात चांदणी समोर
चंद्राला उघडा पाडायचा...

कसले कसले आकार धारायचा,
ओळखू बघू जाता खुशाल फिरायचा !
सख्खा मित्र याचा वारा
अभिमान त्याला "मै आवारा"...

अखेर तेच झाल, हरवून बसला
कुठेतरी पाऊस खिशातला !!
शोधतोय आता
भर पावसाळ्यात त्याला..

कालच पाहिले त्याने खिडकीतून,
तुमच्या घरात दिसला पाऊस,
मुसमुसताना तुमच्यासमोर ...दिलात आसरा,
हळवेपण जपण्याची
कवी मनाला भलतीच हौस!!

आता रित्या खिशाने कसे जावे याने
रानात, वनात, कवीच्या मनात,
शेतात, मळ्यात, गायकाच्या गळ्यात?

झोपलाय म्हणता तर झोपू दे जरा
पण उठण्या आधीच अलगद त्याला
ठेवा परत याच्या खिशात...

पावसाविना ढग राहील कसा,
चमकत्या विजेला भिडेल कसा?

- श्रीधर जहागिरदार