रविवार, ८ सप्टेंबर, २०२४

कैदी

तुरुंगातला कैदी 
फक्त संधी शोधतो
फरार होण्यासाठी.
मुहूर्त नाही..

आत्मा कैदीच!

इन्व्हेस्टिगेशन 
टाईमपास 
राजकारणी नातलगांचा!!

मतांची पंगत. 
या न त्या कारणाने.

- श्रीधर जहागिरदार
८ सप्टेंबर २०२४

शनिवार, ७ सप्टेंबर, २०२४

रिअर मिरर

मागे वळून बघताना... पण कशाला बघायचं मागे वळून? अनुभवातून गाळून आलेला अर्क भिनलेला असतो मेंदूत. नव्या वाटा तुडवायला तयार झालेलं असतं मन. नवी नजर दाखवून देते एक वेगळी संधी. हातात आलेली असते अनोखी ताकद, पाय वळू पहातात नव्या दिशेला. यशापयशाची चिंता नुरलेली असते.

ब्रदरचा फोन येतो, "सर, एक पेशंट आहे. जरा बोला त्याच्याशी. भयाक्रांत आहे. उपचार नुकतेच सुरू झालेत."  मी बोलतो. रिअर मिरर मधे बघून माझ्या सत्य नारायणाची कथा सांगतो. वादळाचे वर्णन करतो, जोरात हेलकावे खाणाऱ्या नौकेवर ठेवलेल्या विश्वासाबद्दल प्रामाणिकपणे सांगतो, मजबूत सुकाणूवर असलेल्या श्रद्धेबाबत बोलतो.
दूरवर अंधुक दिसणाऱ्या दीपस्तंभामुळे पाय ठामपणे ठेवायला जमीन मिळणारच ही प्रचंड आशा... तिच्यावर भरभरून बोलतो. पेशंट थम्सअप करतो... मी भरून पावतो.

मंगळवार, २० ऑगस्ट, २०२४

बुजगावणे

त्याने रिवाजाप्रमाणे 
उंच उभारले .... बुजगावणे.
आणि केले भरात आलेले
आपले शेत त्याच्या हवाली.

निर्धास्त झाला तो!

आताशा बकाल झालंय आकाश 
भिरभिरणारी पाखरं हरवून 
गिधाडं सांभाळतय ते. 

हे त्याच्या कधी लक्षात येणार?

- श्रीधर जहागिरदार
२०.८.२०२४

मंगळवार, १६ जुलै, २०२४

संग्रह 

तू लिहितो आहेस इतकी वर्ष 
पण संग्रह काढला नाहीस.
तुला चांगल्या वाटणाऱ्या 
पाच पन्नास कविता धाड मला.
काढू आपण संग्रह. 

मी तीन महिन्यांनी त्याला
दिले धाडून. 

त्याचा फोन आला.
अरे तू एकच पान धाडलेस;
तेही कोरे.

साऱ्या कवितांचा मिळून
मला आता उमगलेला 
अर्थ पाठवलाय तुला 
संग्रहीत करून. 

- श्रीधर जहागिरदार
आगस्ट २०२३

रविवार, ३१ मार्च, २०२४

मी

तुला समजून घेताना
जरा बाजूस होतो... 'मी'.

सुखाचे चोचले पुरवत
क्लेश जिरवून घेतो मी.

कुणाशी वैर नव्हते पण
स्वतःचा मित्र नव्हतो मी.

विनासायास मिळते जे
फुका मिरवून घेतो मी.

तमाची कां करू चिंता?
दिवा होऊन जळतो मी.

भरारी उंच घेताना 
धरेचा दूत असतो मी. 

- श्रीधर जहागिरदार

गुरुवार, २१ मार्च, २०२४

जळ थरथरले

कसे तू म्हणशी  हातून कधी ना घडले भलते
जे घडले, अनवधनाने, ते अजून आहे सलते,

त्या वाटेवरुनी जाता का उगाच जळ थरथरते ?

श्रीधर जहागिरदार 
१५.३.२०१३

तुम खुदकुशी नही कर सकती

तुम बेचैन हो सकती हो 
बौख़ला नहीं सकती 
तुम लड़खड़ा सकती हो 
स्वयं गिर नहीं सकती। .. 

तुम नाराज़ हो सकती हो 
गुस्सा कर नहीं सकती 
किसी कोने में दुबक सकती हो 
दहलीज़ लाँघ नहीं सकती 

रहस्यों की गुत्थी सहेज सकती हो 
सहज उजागर कर नहीं सकती 
हाँ, तुम कविता हो सकती हो 
नही, कहानी हो नहीं सकती 

हत्या हो सकती है तुम्हारी 
तुम ख़ुदकुशी कर नहीं सकती

- श्रीधर जहागिरदार

अंतर्नाद


एक विदुषक माझ्या आतील 
सोडत नाही पाठ
असह्य होता उरी वेदना
कणा ठेवतो ताठ.

सुश्रृताच्या हाती देता
देहाची सारंगी 
विदुषकाच्या गळ्यात घुमते
धून नवी श्रीरंगी

ग्लानी मध्ये ऐकत असता 
मी धीराची वाणी
खुशाल बसतो आत विदुषक 
गात पोपटी गाणी.

अविरत चाले वटवट याची
आत कसा हा आला
ओळख पटली विदुषकाची 
अंतर्नाद गवसला.

- श्रीधर जहागिरदार

खिडकी

एक खिडकी असते कविता 
आत काय असेल याची उत्सुकता 
चाळवणारी, 
असलाच पडदा तिच्यावर 
तरी अदमास करायला लावणारी.

कविता असते एक खिडकी 
आश्वासक गज लावून 
अंतरंग सुरक्षित ठेवत 
संवाद साधणारी.

कविता एक खिडकी असते 
किलकिली, 
संदर्भ न देता, भिंतीवर टांगलेल्या
तसबीरी दृष्य-अदृष्य करणारी. 

कविता खिडकीत वसते.
खिडकी कवितेत असते.

- श्रीधर जहागिरदार 
२१ मार्च २०२४