आज जुने पेपर विकले ...
तशी चणचण नव्हती
पण छोट्या नोटेची किंमत
चांगलीच कळली होती
गोळा केले,
इकडे तिकडे विखुरलेले
कपटे चिपटे खंगलेल्या शब्दांचे,
पिवळे पडलेले लिफाफे
साभार परतलेल्या कवितांचे,
भर पाडली त्यात
काढलेल्या नोंदींची,
उरकलेल्या कार्यशाळांसाठी;
हिने सुद्धा आणून दिली
शंभर रेसिपींची शिजत पडलेली वही
वाटलं आता तरी येईल वजन सही
पण कमीच पडले ते ३५० ग्राम ने ...
अचानक आठवली
दोन पुस्तके :अर्थशास्त्र आणि वित्तीय प्रबंधनाची
उंदीर शिरला होता एकदा घरात
त्याने कुर्तडलेली
दडवून ठेवलेली पत्र्याच्या पेटीत ! ,
त्यांना मिळून भरली रद्दी १० किलो (एकदाची)
भंगारवाल्याने काढून नोटा खिशातून
ठेवली हातावर माझ्या शंभराची एक नोट निवडून
माझी नजर पडली
त्याच्या हातातल्या विशिष्ट नोटांवर,
विचारले मी त्याला
" काय रे, ह्याही घेतोस का रद्दीत ?"
तर हसला केविलवाणा,
म्हणाला
"नही साब, धंदे में सब जुगाड करना पडता है
पेट तो चुहे को भी हर रोज भरना पडता है"
- श्रीधर जहागिरदार
नोव्हेंबर २०१६
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा